مکان‌یابی شهرک‌های صنعتی با توجه به شاخص‌های توسعه پایدار با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و توابع فازی (مطالعه موردی: شهرک صنعتی یزد)

یکی از روش‌های دستیابی به توسعه‌ پایدار شهری که در دهه‌های اخیر مطرح گردیده "بومی‌شناسی صنعتی" است. بومی‌شناسی صنعتی در جستجوی دستیابی به توسعه‌پایدار از طریق عدم انجام فعالیت‌هایی است که بوم‌سازگان و زندگی انسان را به مخاطره می‌اندازد. مکان‌یابی شهرک‌های صنعتی مبتنی بر ویژگی‌های توسعه پایدار یکی از موثرترین اقدامات برای دستیابی به بومی‌شناسی صنعتی و توسعه پایدار شهری است، چرا که شهرک‌های صنعتی مبتنی بر ویژگی‌های توسعه پایدار بخش مهمی از استراتژی‌های اقتصادی و برنامه‌ریزی‌های شهری کشورهای مختلف به‌ویژه کشورهای درحال توسعه به شمار می‌رود. بنابراین، در این پژوهش سعی شده است تا معیارهای انتخاب مکان با توجه به هدف توسعه‌ی پایدار مورد بررسی قرار گرفته و در نتیجه معیارهایی برای مکان‌یابی شهرک‌های صنعتی مطرح شود که با هدف توسعه پایدار هماهنگ است. سپس اولویت‌بندی معیارها با استفاده از توابع فازی صورت گرفته است. با استفاده از نتایج به دست آمده در قسمت اول، مکان‌یابی شهرک صنعتی یزد مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که در مکان‌یابی شهرک صنعتی یزد معیارهای اجتماعی و اقتصادی در اولویت بوده و توجه کمتری به معیارهای زیست‌محیطی شده است.